Bedeviyye yolunu anlatım ve sohbeti değil, nazar ve telkihi esas alan bir tarikat olarak tanımlamak doğrudur.

Seyyid Ahmet el-Bedevi’nin yolun saliklerine sahip olmaları için tavsiye ettiği hasletler şunlardır: Fakr, Tövbe, Zikir, Sabır, Vecd ve Tefekkür.

Seyyid Ahmet el-Bedevi’nin gece namazına ehemmiyet verdiği ve “ Ey Oğlum! Gece yarısı kılınan iki rekat namaz, gündüz kılınan bin rekattan hayırlıdır” dediği rivayet edilir.

Seyyid Ahmet el-Bedevi’nin Halifelerinden Şeyh Rami Efendi tarikatın esaslarını beş kısımda anlatmıştır ki, “hamse-i al-i aba”ya (Hz. Muhammed, Hz. Ali, Hz. Fatıma, Hz. Hasan, Hz. Hüseyin) işaret sayılır.

1- Tarikatın şartı: Kabul, muhabbet, rıza, hürmet, kalp rabıtası.
2-Tarikatın hükümleri: Marifet, sehavet, yakîn, sıdk, tevekkül, tefekkür.
3- Tarikatının rükünleri: İlim, hilim, sabır, rıza, şükür, ihlas.
4- Tarikatın binası: Tövbe, teslim, zühd, takva, kanaat, uzlet.
5- Tarikatın vacipleri: İhsan, zikir, dünyayı terk, hevesin terki, havf ve şevktir.

Bedeviyye tarikatının adap ve erkanına ilişkin “ Bedeviyye müntesipleri büyük günah irtikap etmemeye, küçüğüne meyletmemeye, salavat ve zikire devam etmeye ve bundan başka şeyler üzerine şeyhleri eli vasıtasıyla biatlaşırlar. “ denmektedir. Biat merasiminde mürşit “Ey Derviş! Bu dervişlik gayet güçtür. Tahammül eder misin ve sözünde durur musun? Bu tariki aliyyeye ve Muhammed, Ali ve Al-i Beyt-i Rasulillah ve Hazret-i Seyyid Ahmet el-Bedevi veliyullah yoluna girmek murat edersin…” şeklinde başlayan bir ahitleşmeden söz edilmektedir.

Bedeviyye Fütüvvet Erkanıyla öne çıkmıştır. Nakip, nükaba, ser-nakip, müceba, sancaktar, kahve nakibi, paşmak nakibi gibi görevler bu erkana göre icra olunmuştur. Bu erkan Rifaiyye, Bedeviyye ve Bektaşiyye tarikatlarında tatbik edilir. Fütüvvet Erkanı, Ehli beyt ahlakının ve muhabbetinin tarikatte düstur edilmesidir.

Fütuvvetnamelerde; şed kuşanma, şerbet verme, şalvar giyme, hırka, taç, şed şekilleri, şed kuşanamayacak olan kişilerin vasıfları, fütuvvet nispeti, nispet şeceresi, esnaf zümreleri ve pirleri dua ve tercümanlar, hurufu mukattaa ilgili remizler, çerağ vermek gibi hususlarla karşılaşılır.

Bedeviyye tarikatında evvela aşık, sonra sırasıyla muhip, şerbet dervişi ve biat dervişi olunur. Biattan sonra sırasıyla çavuş, sancaktar, meydan nakibi, post nakibi, yusufi, nukaba, nüceba ve hülefa olunur.

Nakip tarikat adabını talim ve telkine izinli olduğu gibi nefes ve mühür vermeye de mezundur. Çavuşun hizmeti kudüm vurmaktır. Aynı zamanda çavuş telkine mezundur. Tarikatte sancaktardan bir derece üstündür. Çavuşun bulunduğu yer ve zamanda sancaktar her işini çavuşa danışmak zorundadır. Sancaktar ve çavuş dervişlerin terbiyesi ve hizmetlerinden sorumludur. Ayrıca lokma (tekke yemeği) ve kahve pişirilmesi, seccade, postlar, tekke vesair mahallerin temizlenmesi ile çeşitli hizmetlerden sorumludur. Sancaktar tekkelerde bulunan sancakları muhafazası ile, tekke mensuplarının sancakla gittikleri zamanlarda sancağı taşımakla vazifelidir.

Bedeviliğin süluk tarzı sohbet, muhabbet ve nezaret yolu esas alınmakla birlikte, gerekli görüldüğünde esma yolunun öğretildiği, bu bakımdan seyri süluklerinin zül-cenaheyn olduğu ifade edilmiştir.
Bedeviyye tarikatına mahsus merasimlerin müslümanlar nezdinde en meşhuru kuşkusuz mevlit merasimleridir. Seyyid Ahmed el-Bedevi’nin vefatı üzerine yapılan merasimlerde Bedevi halifesinin büyük alayla ve maiyetiyle birlikte at sırtında yürümeleri Halife Abdülal’in teselli için gelen meşayihi uğurlamasını remzetmektedir.

Bedeviyye tarikatında şerbet merasimi yapılmaktadır. Ve bu merasim kavli (sözel), seyfi (kılıç ehli) ve şürbi (şerbet) içenler olmak üzere üç kısımdan oluşur. Bedevviyye’de şerbet verme muhib ve aşıklar için yapılır. Yani şerbet, biat merasiminden tarikat emaneti almadan bir önceki aşamadır. Özet olarak şerbet merasimi, mürşidin müridine verdiği eğitim içeriğine atfedilen sembollerdir.

Bedeviyye tarikatında nevbe merasimi yapılmaktadır. Tekke bandosu olarak düşünülecek bir grup enstrüman çalan kişinin eserleri icra ederek “nevbe çıkarma” denilen merasimi gerçekleştirmesidir. Dergahlarda bayramlarda ve kandillerde bu merasim icra edilmektedir.

Bedeviyye tarikatında şed bağlama merasimi yapılır. Yünden yapılan şed bele bağlanan bir kuşaktır. Şed bağlama, çerağ vermek gibi seyrisüluk makamlarının ikmal edildiğine yada fütüvvet icazeti verilmeye layık olduğuna işaret eder. Şed ile bu yola girenin beli ve karnı haramdan, dili gıybet ve bühtanla beyhude sözlerden, gözü görmediğini hatta gördüğünü, kulağı duymadığını hatta duyduğunu söylemekten, eli halkı incinmekten, ayağı Allah rızasına uymayan yerlere gitmekten, gönlü hırs ve emelden bağlanır. Bunlara karşılık cömertliği, keremi, tevazuyu, affı, yokluğu ve gerçek uyanıklığı açılır. Rifaiyye, Bedeviyye ve Sadiyye tarikatlarında siyah, kırmızı beyaz ve yeşil renklerden kuşak bağlanmaktadır. Bedeviyyeninki kırmızıdır.